بالاخره سونی مدل جدید PSP خود را پس از شایعات بسیار درباره ی عملکردهای آن روانه ی بازار ساخت. با اینکه پیش از این صحبت های زیادی درباره ی آن شده بود، این بار شاهد بهبودها، پیشرفت ها و از بعضی جهات کمبودهایی نسبت به مدل های قبلی در این مدل شاهد هستیم. شاید اندازه ی کوچکتر و وزن سبک تر را یک بهبود در نظر بگیریم و عدم توانایی در سازگاری با بعضی متعلقات PSPهای قبلی و نداشتن برنامه ی UMD Conversion را کمبود. در زیر درباره ی آن بیشتر توضیح خواهیم داد.
یکی از بزرگترین تغییرات در مدل جدید PSP کوچکتر شدن ابعاد آن است. شکی نیست که این کوچک شدن به علت در آوردن UMD drive رخ داده است. ضخامت و طول آن به طور چشمگیری نسبت به PSP 2000 کاهش یافته است. ولی عرض آن نیز در مقایسه بسیار جمع و جور تر شده است و این نیز به علت صفحه ی کلید کشویی جدید آن است که با اشاره ای کوچک و بسیار آسان باز و بسته می شود. بدنه ی آن مشکی و براق است و بسیار مستعد بر جای ماندن اثر انگشت بر روی آن می باشد. نمایشگر 3.8 اینچی به طور ظریفی کوچکتر است ولی این را نیز باید گفت که تا وقتی آن را در کنار PSP 2000 مقایسه نکرده بودیم متوجه آن نشدیم. نکته ی دیگر و مثبتی که درباره ی این نمایشگر متوجه شدیم شارپنس بیشتر در نمایش رنگ ها نسبت به نمایشگر PSP 2000 بود. باتری PSP GO قابلیت در آمدن از قسمت خود را ندارد، بدین معنی که برای سفرهای طولانی مدت نمی توانید یک باتری اضافی برای تعویض به همراه خود داشته باشید. ما تست های خیلی دقیقی را درباره ی عمر باتری آن انجام ندادیم ولی در مدتی که با آن به بازی های ساده تر پرداختیم؛ باتری آن توانست حدود یک روز و نیم دوام بیاورد که بسیار عالی است. باتری PSP 2000 نیز تقریبا چنین عملکردی را دارد. PSP GO مجهز به بلوتوث می باشد و از همه مهم تر 16GB حافظه ی داخلی که با کارت حافظه ی MICRO خارجی قابل ارتقاء است.
ردیف دکمه های پایینی که در مدل های قبلی PSP دیده می شد؛ همگی از جای در آمده اند و در تمام سطح دستگاه پخش شده اند. دکمه های start و select بر روی صفحه ی کلید کشویی هستند و در حالت بسته از نظر پنهان می باشند. دکمه ی Home اکنون در قسمت سمت چپ نمایشگر قرار دارد. دکمه های کنترل روشنایی تصویر و صدا نیز در قسمت بالای مجموعه قرار دارند. این چیزی بود که ما چندان از آن خرسند نشدیم چرا که باید دستگاه را کج می کریم تا بتوانیم آن ها را مشاهده کنیم. در مدل های قبلی می توانستیم این کار را در حالی که چشممان بر روی نمایشگر ثابت است انجام دهیم. البته پس از چند بار انجام آن عادت خواهید کرد و انگشتانتان خود به خود جای آن ها را پیدا می کنند.